Documenten en Verslagen 3

Geachte lezer.

Mijn betrokkenheid rond het zogenaamde vergissingsbombardement van Nijmegen en de onwaarheden van de officiële rapporten die ik heb bestreden omdat ik daar getuige was samen met nog een waarnemer van de aanval, hebben geleid tot verder onderzoek.
Wij beide hebben vanuit verschillende waarnemingspunten duidelijk de hoogtes en de aanvliegroutes van de vliegtuigen gezien, en dat deze waarnemingen in flagrante tegenspraak zijn met de gepresenteerde rapporten.
Vandaar dat ik ook nog eens ging zoeken op internet naar het gebeuren rond de vliegende bom die in het waterkwartier was gevallen en die ik op enige afstand heb meegemaakt, deze ervaringen wil ik de geïnteresseerde lezer niet onthouden.


Als 12 jarige jongen werd ik vanwege de gevaarlijke situatie rond het canisiuscollege ingekwartierd in de Patoorzegerstraat, in weet nog goed dat ik de vliegende bommen regelmatig over zag komen tijdens het sleetje rijden in de Azaleastraat.
Ze vlogen redelijk laag en je kon ze goed zien en waren duidelijk herkenbaar aan de vuurstraal achter de raketmotor, het geluid was onheilspellend een rommelend geluid dat de indruk gaf dat de motor elk ogenblik kon stoppen, en de bom ergens neer zou vallen.
Deze geluiden waren voor mij erg angstaanjagend, ik lette er altijd op of dat de motor er niet mee ophield.
Die bewuste nacht werd ik gewekt weer door een rommelend geluid en ik luisterde aandachtig of hij overvloog, of dat de motor stopte.
En jawel de motor hield er mee op, ik nam een duik in de kelder om enige veiligheid te zoeken en direct daarna het vreselijke geluid van een inslag.
Sinds die tijd was ik helemaal panisch voor die krengen.
Het treffende is dat ik 1,5 jaar verkering heb gehad met Troutje het meisje dat genoemd wordt in het verhaal van J van de Broek ook de moeder en Ada heb ik goed gekend, maar daarna is het contact verbroken.
Misschien kan iemand mij het mailadres geven van J van den broek, om oude herinneringen nog eens op te halen.

Bron: Leo Reders,Druten.