Het was 18 februari 1945, mijn moeder was in verwachting en bijna uitgeteld toen heel vroeg in de ochtend van die zondagmorgen een vreselijke explosie weerklonk, een enorme schrik, het bleek aan de andere kant van de spoordijk in het waterkwartier te zijn.
Echter, door de schrik kwam de bevalling op gang (!) en 'n tijdje later was ik geboren !
Een Zondagskind dat, zoals ik tot op de dag van vandaag nog van mijn familie moet horen, "niet gebracht werd door de ooievaar maar door een vliegende bom".
Bron:Theo Willems
maandag 11 mei 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten