Documenten en Verslagen 1

Bij het Pijltje op de afbeelding hierboven is Dhr van den Broek gevonden en verlost van een houten balk door middel van een zaag


Op Zondagmorgen 18 februari 1945 lag iedereen nog te slapen,toen om vijf uur een vliegende bom de dakrand van ons huis raakte en ruim twintig meter verder tegen de worstkeuken van Slagerij Seegers in de Waterstraat 139 tot ontploffing kwam.Ons huis stortte als een kaartenhuis in elkaar.Mijn twee broers zagen kans zich uit de brokstukken te bevrijden en mijn moeder en mijn twee zussen vanuit het puin te halen.Ada was ernstig aan haar bil gewond.Mijn moeder en Troutje mankeerden vrijwel niets.Grote delen van de tussenmuur waren beide slaapkamers ingevallen.Truus was direct dood.Mijn vader werd zwaargewond en met slagaderlijke bloeding naar huize Sancta Maria gebracht waar hij op 20 februari 1945, opvzijn 53e verjaardag,overleed.Die hele reddingsactie is aan mij voorbij gegaan,want ik lag in de woonkamer vastgeklemd onder het puin.Mijn bed was door de instorting de kelderkast ingeschoven en mijn been was door een zware balk gevoelloos geworden.Alles rook naar petroleum.Ik hoorde dat er op een verkeerde plaats naar mij werd gezocht,maar ik had de mond vol stof en rommel en ik kon amper een gil geven.Toen ik gevonden werd,heeft iemand eerst mijn hoofd vrij gemaakt.Het waren de angstigste ogenblikken van mijn leven,want bij het wegtrekken van de kolossale brokstukken en het gezeul aan de zware balk op mijn been dreigde de hoge muur naast mij in te storten.Bovendien kon de kleinste vonk de petroleum doen ontbranden.De Engelsen hebben toen op de een of andere manier het vuur in het kacheltje van de voorkamer gedoofd om te voorkomen dat het naar de petroleum zou overslaan.Ik keek de dood in de ogen,want ik kon geen kant op.Ik hoorde iemand schreeuwen dat ze mijn been moesten afhakken om me tijdig in veiligheid te brengen.Mijn broer ontstak in woede en beet die man toe dat hij beter een zaag kon gaan halen om de balk door te zagen.Toen dat gebeurd was ben ik in mijn ondergoed naar het ziekenhuis gebracht.Toen ik na twee weken naar huis mocht,heb ik ik de kleding gekregen van iemand van mijn postuur die in het ziekenhuis overleden was.Later heb ik gehoord dat er door de bom drie of vier huizen verwoest zijn,maar ik weet niet welke.Mevrouw J.Migchielsen-Brouwer van de Waterstraat 147 en Fransje Dams,een baby van vijf weken uit de Lekstraat 19,waren de andere slachtoffers.Het huis in de Lekstraat was niet ernstig beschadigd,maar de wieg van Fransje sloeg door de luchtdruk om en Fransje viel er uit.Het werd zijn dood.De hele nacht is er in het licht van de koplampen van de Engelse legerauto's in de enorme ravage naar slachtoffers gezocht.Er zijn meer dan twintig gewonden uit het puin gehaald.Veertig mensen waren door die ramp dakloos geworden.



Bron: J.van den Broek